اشتغال، حق افراد دارای معلولیت است،نه لطف جامعه!

اشتغال، حق افراد دارای معلولیت است،نه لطف جامعه!

بسیاری از افراد دارای معلولیت با موانعی در مسیر اشتغال و استقلال اقتصادی روبه‌رو هستند، درحالی‌که آن‌ها نیز مانند دیگران حق دارند که از فرصت‌های برابر برای کار و پیشرفت بهره‌مند شوند. اما چه موانعی در این مسیر وجود دارد و چگونه می‌توان آن‌ها را برطرف کرد . ؟

شکستن کلیشه‌ها.

بسیاری تصور می‌کنند که افراد دارای معلولیت توانایی کار کردن ندارند، اما این نادرست است. آن‌ها می‌توانند در بسیاری از مشاغل، حتی در حوزه‌های مدیریتی، علمی و فنی، بسیار موفق باشند.
«معلولیت مانع کار نیست، موانع محیطی و نگرش‌های اشتباه مانع اصلی‌اند!»

دسترس‌پذیری محیط‌های کاری

محیط‌های کاری باید برای افراد دارای معلولیت مناسب‌سازی شوند، مانند رمپ برای صندلی چرخ‌دار، فناوری‌های کمکی برای افراد نابینا و ناشنوا و انعطاف در ساعات کاری.
«یک محیط کاری دسترس‌پذیر یعنی فرصت برابر برای همه!»

کارآفرینی و خوداشتغالی

به دلیل نبود فرصت‌های شغلی کافی، بسیاری از افراد دارای معلولیت به کارآفرینی روی می‌آورند. حمایت از این افراد، نه‌تنها آن‌ها را توانمند می‌سازد، بلکه به رشد اقتصاد نیز کمک می‌کند.
«کارآفرینی یعنی کنترل زندگی در دستان خودت، نه در دستان محدودیت‌ها!»

نقش جامعه و کارفرمایان

کارفرمایان باید بدانند که استخدام افراد دارای معلولیت تنها یک مسئولیت اجتماعی نیست، بلکه می‌تواند به افزایش تنوع، نوآوری و بهره‌وری در محیط کار منجر شود.
«تنوع در نیروی کار، یعنی نوآوری و موفقیت بیشتر برای همه!»

وضعیت اشتغال افراد دارای معلولیت در ایران چگونه است؟

در ایران، قانون جامع حمایت از حقوق معلولان دولت را موظف کرده که ۳ درصد از استخدام‌های دولتی را به افراد دارای معلولیت اختصاص دهد. همچنین، تسهیلاتی برای حمایت از کارآفرینی و استخدام این افراد وجود دارد. بااین‌حال، اجرای این قوانین کامل نیست و بسیاری از افراد دارای معلولیت همچنان با نرخ بالای بیکاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند .

چالش‌های اصلی چیست؟

عدم دسترس‌پذیری بسیاری از محیط‌های کاری
نبود فرصت‌های شغلی متناسب با مهارت‌ها و توانایی‌ها
کلیشه‌های نادرست درباره توانمندی این افراد
ضعف در اجرای قوانین حمایتی

چطور می‌توان شرایط را بهبود داد؟

کارفرمایان باید بدانند که استخدام افراد دارای معلولیت، نه‌تنها یک اقدام خیرخواهانه نیست، بلکه می‌تواند به بهره‌وری و تنوع در محیط کاری کمک کند.
ایجاد فرصت‌های شغلی برابر، اصلاح زیرساخت‌های شهری و محیط‌های کاری و اجرای صحیح قوانین، گامی مهم در جهت عدالت اجتماعی است.
حمایت از کارآفرینی و خوداشتغالی افراد دارای معلولیت می‌تواند مسیر جدیدی برای استقلال اقتصادی آن‌ها باشد.

« بیایید با تغییر نگرش‌ها، جامعه‌ای بسازیم که در آن، توانایی مهم‌تر از محدودیت‌ها باشد.!»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

sixty seven + = seventy six

پیمایش به بالا