مواضع و بیانیه‌ها

بیانیه کانون دموکراسی و توسعه آذربایجان (اوجاق) در محکومیت اخراج غیرانسانی گسترده مهاجران افغانستانی از ایران در هفته‌های اخیر، اخراج گسترده، غیرانسانی و غیرقانونی مهاجران افغانستانی از ایران، در شرایطی که افغانستان همچنان با بحران‌های امنیتی، سیاسی و انسانی روبه‌روست، بار دیگر توجه افکار عمومی را به یکی از عمیق‌ترین چالش‌های حقوق بشری در منطقه […]

ایران در آستانه یکی از مهم‌ترین و بحرانی‌ترین مقاطع تاریخ معاصر خود قرار گرفته است. موج تحولات ژئوپلیتیکی در منطقه، به‌ویژه حملات متقابل نظامی میان اسرائیل (و ایالات متحده) و جمهوری اسلامی ایران، ساختار نظامی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی را به‌شدت تضعیف کرده و عملاً نظام را در بسیاری از حوزه‌ها زمین‌گیر ساخته است.  این وضعیت، احتمال سقوط جمهوری اسلامی را بیش از هر زمان دیگری افزایش داده و بطور طبیعی نگاه‌ها را متوجه دوران گذار و ایران بعد از جمهوری اسلامی کرده است.

در پی روزها درگیری و حملات نظامی ویرانگر میان ایران و اسرائیل که با ورود مستقیم ایالات متحده به مرحله‌ای خطرناک‌تر رسید، اکنون آتش‌بس اعلام‌شده میان طرف‌های درگیر فرصتی نادر برای تنفس جامعه و جلوگیری از گسترش فاجعه فراهم کرده است. ما در کانون دموکراسی و توسعه آذربایجان (اوجاق)، ضمن استقبال از توقف جنگ و تأکید بر ضرورت تثبیت آن، تأکید می‌کنیم که این آتش‌بس باید به فرصتی برای پایان دادن به بحران و نه بازسازی فضای سرکوب بدل شود.

بیانیه مشترک حزب دموکرات آذربایجان و کانون دموکراسی و توسعه آذربایجان (اوجاق) درباره وضعیت بحرانی کنونی کشور و لزوم هوشیاری و سازماندهی مردمی بخصوص در استانهای آذربایجان شهروندان عزیز در سراسر ایران مخصوصا مناطق آذربایجان همانگونه که میدانید حمله یکجانبه اسرائیل به ایران، عموم مردم را در وضعیت جنگی تحمیل شده ای قرار داده که

بیانیه شماره یک کانون دموکراسی و توسعه آذربایجان (اوجاق) درباره درگیری نظامی اسرائیل و ایران گزارش‌های اولیه از میدان نبرد نشان می‌دهد که توان نظامی جمهوری اسلامی در برابر این حمله به‌شدت آسیب‌پذیر بوده و کشته‌شدن فرماندهان ارشد سپاه و تخریب زیرساخت‌های دفاعی نشانه‌ی برتری تاکتیکی اسرائیل در آغاز این درگیری است. در این چارچوب،

تظاهرات عظیم دوم فروردین در شهر اورمیه، پایتخت فرهنگ و مدنیت آذربایجان، نقطه‌ی عطفی در تاریخ سیاسی و رابطه‌ی ترک و کرد در آذربایجان و مخصوصا آذربایجان غربی است. تجمع مردم اورمیه پیامی روشن به مردمان ایران، حکومت تهران و دولت‌های همسایه، نیروهای سیاسی منطقه و نیز جوامع بین‌المللی داشت و آن پیام، همانا اعتراض و اعلام انزجار آنها از توسعه‌طلبی و ادعای ارضی گروه‌های مسلح کردی نسبت به خاک آذربایجان است. این پیام صریح که به اعتبار حضور و فریاد صدها هزار نفر از مردم اورمیه در خیابانها در تاریخ منطقه ثبت شد، باید به طور دقیق و مسئولانه از سوی مردم و‌ نیز جنبش‌ها و نیروهای سیاسی فعال در ایران ‌و منطقه مورد توجه قرار گیرد.

وجدان‌های بیدار جهان آزاد و سازمان‌های حقوق بشری بی‌طرف؛ متأسفانه هرچه بیشتر که رژیم جمهوری اسلامی ایران در بحران‌های اقتصادی و سیاسی فرو می‌رود و به‌عنوان رژیمی جانی و فاسد مشروعیت خود را در میان شهروندانش و در سطح بین‌المللی از دست می‌دهد، به سرکوب بیشتر فعالین سیاسی، حقوق بشری و حتی فرهنگی و محیط‌زیستی

نظر به اینکه: ‎- حق حیات، اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین حق انسانی است که سایر حقوق بشر در اسناد بین‌المللی به آن وابسته‌اند.‎- ⁠اعدام اقدامی است که غیرقابل برگشت و جبران‌ناپذیر است.‎- ⁠دادگاه‌های جمهوری اسلامی فاقد صلاحیت و بدون هیئت منصفه هستند و فرآیند تحقیقات و دادرسی تحت تاثیر شکنجه و اجبار به اعتراف، ناعادلانه و

سی و یکم دسامبر، روز همبستگی آذربایجانی‌های جهان است.روزهای پایانی دسامبر ۱۹۸۹ آذربایجانی‌های دو سوی آراز/ارس در اقدامی نمادین سیم‌خاردارهای جدایی در مرز ایران-شوروی را کندند، خود را به آب زده و به دیدار اقوام و همزبانان خود در آنسوی آراز شتافتند!تمام اتفاقات تاریخی از آن زمان نیز نشان داده است که مرزهای سیاسی هرگز نتوانسته خللی

سال‌ها رژیم جمهوری اسلامی ایران از جهنم خودساخته سوریه به‌عنوان سناریوی وحشتی برای ترساندن مردم ایران استفاده می‌کرد. بدین صورت که هرگونه خواست تغییر رژیم در ایران میتواند بدون اینکه سقوط رژیم را در پی داشته باشد، به سوریه شدن ایران بیانجامد. اما امروز، این معادله تغییر کرده است؛ اکنون نوبت مردم ایران است که